Philip Mechanicus, journalist
Het is 8 maart 1944, journalist Mechanicus is verder niet meer nodig, de commandant van het kamp waar Mechanicus gevangen zit besluit dat de Joodse
Amsterdammer naar Bergen-Belsen kan, 9 oktober 1944, zeven maanden later, reisde Philip verder naar Auschwitz waar hij op 12 oktober 1944 werd
vermoord. Philip is 55 jaar geworden. In Amsterdam woonde hij in de Botticellistraat 4.
1889, Philip wordt te Amsterdam geboren
Lang voordat Philip in 1920 buitenland reporter wordt bij het Algemeen Handelsblad is hij zeer geëngageerd en schrijft hij voor diverse bladen. Na de
bezetting krijg hij een beroepsverbod, maar werkte nog een poosje door onder een schuilnaam, al snel moest hij de krant dan toch verlaten, op 27 september
1942 werd hij gedeporteerd.
Tijdens zijn verblijf in Westerbork hield Mechanicus een dagboek bij waarin hij verslag deed van wat hij zag.
Het dagboek geeft een beeld van hoe het dagelijks leven was in Westerbork, mede door dit boek en de film van Rudolf Breslauer, die hij in opdracht van
kampcommandant Gemmeker maakte, is er van Kamp Westerbork een verslag te maken zoals van geen enkel ander kamp dan ook. Het dagboek van
Mechanicus werd in 1964 uitgegeven onder de titel 'In Depot, dagboek uit Westerbork'.
Rudolf Breslauer
Breslauer was een uit Duitsland gevluchte fotograaf die in 1942 werd opgepakt en gedeporteerd naar Westerbork waar hij pasfoto's van alle gevangenen
moest maken en een film over het leven in het kamp. Met zijn familie werd Breslauer in het najaar van 1944 naar Auschwitz gedeporteerd en vergast. Alleen
dochter Ursula (thans Chanita Moses-Breslauer) overleefde de oorlog. In 2015 kreeg zij een verloren gewaande chanuka-kandelaar terug. Dit jaar (2016)
vierde de familie in Israël voor het eerst chanuka met dit oude familiestuk, dat veel voor hen betekent omdat er verder geen bezittingen bewaard
zijn gebleven.
Rudolf filmde ook een aantal binnenkomende transporten en één vertrekkend transport waarop ook Gemmeker te zien is.
In depot
Het dagboek van Mechanicus (onderaan staat een link naar het dagboek) begint op vrijdag 28 mei 1943 en eindigt op maandag 28 februari 1944,
vijf dagen voordat hij op transport wordt gesteld naar Auschwitz waar hij zeven maanden (12 oktober) later wordt vermoord door de nazi's. Op die laatste
dag schrijft Philip:
Zo zou men hier drie aardappels van een wagen kunnen roven, terloops, of van de straat opgrabbelen, om ze te piepen, op het werk of in de barak,
als versterking van het karige dagrantsoen. Dat doe ik. Gelijk vele anderen loop ik geregeld met een paar rauwe aardappels in de zakken van mijn overall
of knabbel op een winterpeen. Ieder die tanden heeft, kluift op een winterpeen, te beginnen bij de kinderen, die voldoende sterke tanden hebben om te
bijten.
Het hele kamp kluift peen; het hele kamp piept aardappels. Mag ik meer doen? Brave huisvaders, keurige huismoeders roven tassen vol winterwortelen,
of aardappels, waarvan ze dampende maaltijden maken, tot het voeden van hun kroost, dat voortdurend wast en niet genoeg krijgt. Zij doen 's morgens
vroeg, als het toezicht nog niet scherp is, aanvallen op de keuken, waar de aardappels liggen te wachten op de schilsters.
De film van Breslauer in combinatie met het dagboek van Mechanicus geeft een beeld van het kampleven zoals geen enkel ander kamp is
beschreven, daarmee is een uniek document ontstaan.
LEES HIER VERDER OVER WESTERBORK
BOEK 'IN DEPOT', Philip Mechanicus
HIER staat het boek ook, evenals andere
boeken van Philip