Ontvangen en gezien
Het is niet mijn bedoeling om van De Dokwerker een uitlaatklep voor mezelf of anderen te maken, zeker, ik
heb ook wel eens mijn bedenkingen maar ik houd die liever voor mezelf. Ik wil geen verkeerde indrukken
wekken en het accent op Amsterdam tijdens de bezettingsjaren steeds meer invulling geven.
Van tijd tot tijd plaats ik hier een stukje of verwijzing.
Ariërverklaring
Theo uit Noord-Holland zag voor zijn ogen...
Ik kreeg in septmber 2011 een brief van iemand uit Noord-Holland, een tachtiger die de oorlog als tiener
zeer bewust had meegemaakt. Hij had een aantal nare ervaringen.
Theo schrijft over een vriendje die net te laat is en op straat wordt neergeschoten door de Duitsers, er
mag geen dokter bijkomen en de jongen wordt de volgende morgen dood aangetroffen.
De directe aanleiding voor Theo om mij te schrijven was het artikel over Jacques van Tol waarover ik
zowel op MokumsNL (
link)
als op De Dokwerker (
link) schreef.
Van Tol schreef talloze liedjes voor artiesten maar werd ook beschuldigd als collaborateur, van die zweem
om hem heen kwam hij nooit meer af. Tot ver na de oorlog maakten bekende Nederlanders daar misbruik van
door hem liedjes en teksten te laten schrijven om er vervolgens hun eigen naam onder te zetten. Theo
heeft net als velen een grote bewondering voor Van Tol.
...tot zover Theo.
Piet uit Amsterdam, dwangarbeid in Duitsland
Uit zijn dagboek heeft Piet een prachtig stuk geschreven waarmee hij een beeld wil geven van het leven
in Berlijn. Ongetwijfeld zal iedereen die ook in Duitsland was verschillende passages herkennen als
feiten.
Het verhaal van Piet is
HIER te lezen.