De Tweede Wereldoorlog met een link naar Amsterdam
Door de ogen van Ben Verzet
De hongerwinter
Het einde van de Duitse bezetting leek een kwestie van tijd, het moraal onder de bezetter daalde met
de dag en er ontstonden barsten in de leiding van het eens zo oppermachtige apparaat van Adolf
Hitler die zelfs zijn generaals niet meer vertrouwde.
Voor velen moest het ergste nog komen
Het duurde echter nog lang voordat Nederland echt bevrijd was, het land was nog volledig in de greep
van de Duitse bezetter. Tot overmaat van ramp zocht de bezetter wraak voor de door de Nederlandse
regering in ballingschap (Londen) afgekondigde spoorwegstaking van september 1944.
De geallieerden voerden bij Arnhem een luchtaanval uit op Duitse troepen, om te voorkomen dat die
zich zouden verplaatsen, hoewel dat mislukte, hield de staking toch maandenlang stand.
Koude winter
De Duitsers sloten als repressaile wegen af zodat er nauwelijks nog transport plaats kon vinden, naast
voedsel kwamen ook brandstoffen als benzine en kolen niet meer door. Het eten in het westen
van Nederland raakte al snel op terwijl het zuiden al onder controle van de geallieerden stond.
In de Jodenbuurt van Amsterdam stonden door de vele deportaties van Joden huizen leeg, deze werden
gestript van het hout wat de allesbrander in ging want naast honger had men het ook enorm koud. De
winter van 1944/ 1945 was een van de koudste ooit.
Meer bedreigingen
Omdat het voedsel zijn weg niet meer naar het westen vond gingen de westerlingen veelal op zoek
naar eten (de zogenaamde hongertochten), in noordelijke provincies. Daarmee kwamen ze niet altijd
thuis want de Duitsers pikten veel van het eten in omdat ze zelf ook een tekort aan voedsel hadden
door hun eigen blokkades.
Daarnaast vroegen de boeren veel geld voor het eten, ze wisten van de enorme tekorten en buitten
dat uit. Vaak werden familiesieraden geruild tegen een zak graan.
Suikerbieten en bloembollen eten en voedsel droppen
In plaats van groente en aardappelen aten veel mensen suikerbieten en tulpenbollen. Mensen die de
hongerwinter mee hebben gemaakt spreken met afschuw over het eten van tulpenbollen, het is in
veel ogen het uiterste dat iemand doet die honger heeft.
Enkele dagen voordat Nederland geheel ontzet werd vlogen de geallieerden over het westen met
voedselpakketten die centraal werden verzameld en verdeeld.
Doden
Meer dan 20.000 mensen sterven tijdens de hongerwinter.