De Dokwerker

Prins Bernhard, wat is goed en wat is fout, waar ligt zijn balans

Deze kop zegt veel, want wat is fout? Prins Bernhard is net een mens geweest, iedereen maakt fouten. Alleen, iedereen moet ook boeten voor zijn fouten of ze goedmaken. Tot in welke mate Bernhard fouten maakte en die al dan niet weer goed heeft gemaakt is moeilijk te zeggen, maar ik doe een poging.

Bernhard is getrouwd met de dochter van Wilhelmina, onze Koningin die gedurende de oorlog in Engeland zat. Beatrix, onze Koningin tot 30 april 2013, is zijn dochter. Zijn vrouw, Juliana, is van 1948 tot en met 1980 Koningin van Nederland geweest.
Bernhard van Lippe-Biesterfeld werd in 1911 in Duitsland geboren en overleed in 2004 te Utrecht. Zijn titel naast de Koningin was Prins der Nederlanden.

Eerste controverse: wanneer is hij geboren?
Het lijkt erop dat Bernhard vanaf zijn geboorte al een rebel was. In de geboorte-akte staat dat hij op 28 juni is geboren, zelf hield hij 29 juni aan. De akte kent diverse verbeteringen, blijkbaar is het nu niet meer voor honderd procent zeker te zeggen wat de juiste datum is.

NSDAP, de nazi-partij van Hitler
'Nazi' stond voor nationaal-socialisme, iets wat pas tegen het uitbreken van de oorlog dermate omstreden werd en bleef dat je maar beter kon ontkennen daar ooit lid van te zijn geweest. Nu was praktisch iedere gegoede familie lid van de NSDAP, dus zo gek was dat nu ook weer niet. Het ging er meer om hoe actief je was in de partij en de schimmige bewegingen er omheen.
Bernhard zou lid zijn geweest van de SA (knokploeg om tegenstanders te intimideren.) Volgens eigen zeggen hebben mogelijk anderen hem lid gemaakt. Op de vraag wie dan al die tijd trouw de contributie betaalde is nooit een antwoord gekomen.

Het RIOD (het huidige NIOD) heeft bewijs dat het lidmaatschap door Bernhard is opgezegd, hij ondertekende met 'Heil Hitler'. Iets wat overigens niet zo bijzonder was als het lijkt. Hitler was al sinds 1933 aan de macht in Duitsland, sindsdien werd hij aangesproken met 'Mein Führer' en was 'Heil Hitler' compleet ingeburgerd.

Vreemd voorval
Meerdere mensen zeggen dat ze Bernhard in een SS-uniform hebben gezien, daar zijn ook foto's van, zo beweerdt men, maar die duiken nergens op. Er was er zelfs één in het bezit van het NIOD van Loe de Jong, maar die foto lijkt in rook te zijn opgegaan of heeft misschien wel nooit bestaan, wie zal het zeggen.

UPDATE 2023
De Prins heeft tot aan zijn dood ontkend dat hij lid was van de NSDAP, ook al dook er uit de Amerikaanse archieven een kopie van zijn lidmaatschapskaart op en een opzeggingsbrief uit 1936 van zijn hand.

"Ik kan met de hand op de bijbel verklaren: ik was nooit een nazi, ik heb nooit het partijlidmaatschap betaald, ik heb nooit een lidmaatschapskaart gehad." Meermaals herhaalde de Prins deze bewoordingen. Wat hij nimmer ontkende was dat hij lid was geweest van de Sturmabteilung (SA) en de SS, letterlijk zei hij daarover: "Je moest in het begin wel op de een of andere manier een beetje meedoen".

Flip Maarschalkerweerd was jarenlang directeur van het Koninklijk Huisarchief, hij 'schoonde' dat op en vond de originele NSDAP-kaart, waarvan dus al een kopie bestond, en de opzegging van het lidmaatschap. Deze Duitse ducmenten waren door de Amerikanen meegenomen uit Duitsland en zouden later vernietigd worden, ware het niet dat men ze naar Bernhard stuurden en zelf een kopie behielden die in 1996 werden gevonden door de Nederlandse onderzoekers Gerard Aalders en Coen Hilbrink.
Bernhard zou in 2004 (het jaar van zijn overlijden) met de hand op zijn hart tegenover Aalders hebben volgehouden dat hij nooit lid was geweest van de NSDAP.

Flip Maarschalkerweerd kwam in 2023 met het nieuws naar buiten dat de originele documenten ovet het lidmaatschap en het opzeggen ervan door hem reeds in 2019 waren gevonden in het archief op Paleis Soestdijk. Koning Willem-Alexander had persoonlijk opdracht gegeven aan Maarschalkerweerd om het privé-archief door te spitten, op zich vind ik dat een zeer nobele opdracht.
Eerder al liet de Koning zich zeer teleurgesteld uit over zijn oma (wilhelmina) die veel te weinig zou hebben gedaan om de Jonden in Nederland hun dramatische lot te besparen.


Minister-President Mark Rutte zei dat het een Staatszaak betreft waarover hij niets te zeggen heeft. De Koning liet optekenen: "Het is belangrijk dat we het verleden onder ogen zien, ook de minder mooie gedeeltes".
Flip Maarschalkerweerd (1953) is historicus en was van 2003 tot 2019 directeur van het Koninklijk Huisarchief en de Koninklijke Verzamelingen, waar hij op verzoek van de Koning de vertrouwelijke archieven van Prins Bernhard inventariseerde.

Hoe lang de Koning al wist van de kaart wilde hij, desgevraagd, niet zeggen. Met hem denk ik dat dat ook niet relevant is.

Nuance?!

Zowel een vraag- als een uitroepteken, want is een nuance mogelijk of wenselijk? Ik maak hem toch.

Bernhard zei:
"Ik kan met de hand op de bijbel verklaren: ik was nooit een nazi, ik heb nooit het partijlidmaatschap betaald, ik heb nooit een lidmaatschapskaart gehad."
Het kan zijn dat hij zich nooit een nazi heeft gevoeld, hij was betrokken bij het neerhalen van Duitse aanvalsvliegtuigen en hij leidde het verzet in de nadagen van de oorlog, hij wordt op handen gedragen door nog levende leden van het verzet.
Kan het zijn dat een ander het lidmaatschap voor hem betaalde? In dat geval liegt hij niet als hij zegt nooit te hebben betaald voor het lidmaaschap.
Kan het zijn dat de lidmaatschapskaart hem nooit heeft bereikt of dat hij vergeten is dat hij hem had?

Het is uiterst merkwaardig dat iemand die jarenlang in sterke bewoordingen ageert tegen de beschuldigingen de kaart niet weggooide, maar in zijn eigen archief bewaarde? Het kan zomaar zijn dat Juliana de brief met de kaart heeft geopend en opgeborgen en dat Bernhard er nooit van heeft geweten.
Sluwe vos als hij was zou hij de kaart allang hebben weggegooid, denk je dan.

In de jaren dertig had iedere Duitser op de een of andere manier wel te maken met de nazi's, vaak kon je alleen maar werken als je connecties had, achteraf bezien foute connecties.
De drie jaar jongere broer van Prins Bernhard, Aschwin zur Lippe-Biesterfeld, steunde Hitler en zat in militaire dienst, toen Bernhard begin mei 1940 openlijk de inval van Hitler in Nederland afkeurde werd zijn broer Aschwin uit het leger ontslagen en verhuisde vrijwel direct naar New York. Aschwin woonde vanaf 1979 in Parijs, maar in 1986 haalde Bernhard zijn broer, die aan Parkinson leed, naar Nederland om hem in Den Haag te laten verzorgen, Aschwin overleed aldaar in 1988.
De carrière van Aschwin in Duitsland kwam destijds tot stilstand door de kritiek van Bernhard op Hitler.

Bernhard is twee jaar lid geweest van de NSDAP, van 1934 tot 1936, ruim voor de inval in Polen was hij al geen lid meer. De NSDAP was destijds na democratische verkiezingen aan de macht gekomen.

Ik maak deze opmerkingen omdat er van verschillende kanten om nader onderzoek wordt gevraagd. Wat men hoopt te vinden is mij een raadsel.

1937, een zeer belangrijk jaar

Bernhard en Juliana trouwen in 1937 maar er waren eerder incidenten die Bernhard glad wilde strijken met een persoonlijke brief (of twee?) aan Hitler.
In Duitsland was het groot nieuws dat Bernhard ging trouwen met de toekomstige Koningin van Nederland en dus Prins zou worden. Er werd extra op hem gelet. Hij moest Nederlander worden alvorens te kunnen trouwen met Juliana, dat vonden de Duitsers nog tot daar aan toe. Tijdens een voetbalwedstrijd en bij enkele andere gelegenheden, werd de Duitse vlag te weinig eer aan gedaan, zo vonden Duitse diplomaten.
Ook zou Bernhard meer op moeten komen voor de Duitse belangen en eer. Al gauw bleek dat ook Adolf Hitler zich irriteerde aan Bernhard. Die wilde op zijn trouwerij hoge Duitse officieren uitnodigen dus moesten er wat plooien gladgestreken worden.

De brieven van Bernhard

Brief een, onbetwist, brief twee bestaat eveneens, maar de inhoud is geheim
Vlak voor zijn huwelijk, op 7 januari 1937, werd Bernhard Nederlander, enkele dagen daarvoor (nieuwjaarsdag) schreef hij 'als Duitser' een brief naar Hitler met zijn verontschuldigingen, Hitler accepteerde die, maar merkte nog wel op dat het beschimpen van de Duitse vlag niet getolereerd kon worden.
Op 3 januari 1937 wist Bernhard niet zeker of zijn familieleden wel op zijn huwelijk konden komen dus zou hij een tweede brief schrijven. Die ligt net als de eerste brief in de Duitse archieven te Berlijn, de inhoud is, zoals gezegd, geheim.
Op 4 januari 1937 werd bekend dat alle genodigden konden komen, inclusief dertig Duitse officieren en de familie van Bernhard waaronder zijn nazi-tante die gedreigd had weg te blijven als Bernhard niet zijn excuses aan het Duitse volk zo aanbieden.

Weetje
In die tijd, de eerste week van 1937, staat Bernhard er niet goed op. In de Nederlandse pers verschijnen artikelen waarin wordt aangekondigd dat Bernhard Nederlander wordt en dat hij zich altijd al Nederlander zou hebben gevoeld. Het Nederlands volkslied zou alleen nog klinken bij gelegenheden waarbij Bernhard aanwezig zou zijn.
Op 5 januari 1937, een dag voordat hij Nederlander wordt, draait Bernhard de boel om als hij de Duitse pers ontvangt. In Duitsland is men tevreden, mede omdat Hitler hem bedankt. Maar waarvoor? Naar verluidt zou Bernhard geld nodig hebben en Hitler om een gunst hebben gevraagd, maar dan is er ook nog de tweede brief.
Hitler zou ooit gezegd hebben dat hij zich over Nederland geen zorgen hoefde te maken omdat hij daar een stroman had.

Tijdens het huwelijk (7 januari 1937) van Bernhard en Juliana zijn er wat kleine incidenten. Er lopen zo'n dertig Duitse officieren rond in uniform wat op zich niet zo verwonderlijk is want Bernhard komt uit een familie met veel militairen, maar ze geven ook doorlopend de Hitlergroet, haast als provocatie.
Het aanwezige orkest wordt gevraagd Duitse nummers te spelen, van die inmenging krijgt de dirigent genoeg, dat lokt een Duitse officier uit om hem de Hitlergroet te brengen met de toevoeging dat hij, de dirigent dus, dat ook moet doen, die weigert.
Er ontstaat een rel die door Koningin Wilhelmina hoogstpersoonlijk wordt gesust: zij laat de dirigent vervangen.

Op de foto hiernaast uit het archief van René Zwaap van MokumTV zie je goed dat een aantal aanwezigen, zeer dichtbij het trouwstel, de Hitlergroet brengt.

De oorlog breekt uit

Het is 10 mei 1940, de Duitsers zijn al een half jaar aan het huishouden in Polen als ook Nederland eraan moet geloven. De belofte van Hitler dat hij de neutraliteit van Nederland zal respecteren blijkt niets waard. Voordat de Duitsers op 14 mei Nederland in zijn geheel bezetten is de regering en het Koninklijk huis naar Engeland gevlucht.
Eind mei gaat de gehele familie van Bernhard uit veiligheidsoverwegingen naar Canada, Bernhard blijft met zijn schoonmoeder en de regering in Londen. Hij zal de steun en toeverlaat van Wilhelmina en het Nederlands verzet worden. Er zijn beweringen dat Bernhard de leidende rol had.

Achteraf is duidelijk geworden dat Bernhard een oud-SS'er is, daarom vertrouwen de Engelsen hem niet, maar later zal hij toch verbindingsofficier worden omdat hij meerdere talen spreekt en de rechterhand van zowel de regering als de Koningin is.

Na zijn opleiding tot piloot bij de RAF vliegt Bernhard diverse malen naar zijn gezin, maar ook Suriname en Zuid-Amerika doet hij aan. Wat hij daar precies te zoeken heeft is niet duidelijk. Later zou blijken dat hij een later familielid van zijn kleinzoon (Willem-Alexander) heeft bezocht, inderdaad, de opa van Maxima, onze huidige Koningin.

Wilhelmina ziet het helemaal zitten met haar schoonzoon, ze bevordert hem meerdere malen, immers, ze is de belangrijkste Nederlandse troef voor de regering, de geallieerden, de Nederlandse burgers en het verzet.
Mei 1845, Bernhard is in Wageningen betrokken bij de ondertekening door de Duitsers van hun overgave. Hij wordt onthaald als een held.

De stadhoudersbrief

De oorlog kost velen het leven, Hitler gaat als een waanzinnige tekeer, het Nederlandse volk lijdt. Vanuit Londen schrijft Bernhard een brief die later bekend zou worden als 'de stadhoudersbrief', dat deze brief bestaan heeft is tot op heden niet meer dan een hardnekkig gerucht.
Op 24 april 1942 biedt de Prins Adolf Hitler aan stadhouder van Nederland te worden op voorwaarde dat de Duitsers zich militair terugtrekken. Het bestaan van de brief werd door de Prins uiteraard altijd afgedaan als onzinnig, Hitler reageerde ook niet op het bestaan van een dergelijk schriven.

In 2008 kwam het Amerikaanse CIA-dossier over het Nederlands Koningshuis vrij, omdat de toenmalige Amerikaanse president Roosevelt de brief mede-ondertekend zou hebben hadden de Amerikanen een kopie van de brief.
Maar helaas, de brief kwam niet boven water.

Dat heeft overigens niets met het momentum te maken, de voorwaarde voor vrijgave was namelijk dat beiden (Juliana en Bernhard) reeds drie jaar dood zouden moeten zijn, een snelle rekensom leert dat dat reeds het geval was in 2008. Waarom de brief niet is opgedoken kan natuurlijk zijn omdat die nooit geschreven is.

Wat pleit voor hem?
De stadhoudersbrief is een smet die hem altijd is blijven achtervolgen, had Pieter Menten (link) een kopie en chanteerde hij de Prins ermee? Zekerheid is iets wat je bij incidenten rond de Prins niet snel zult krijgen. Menten werd jarenlang de hand boven het hoofd gehouden, de vraag was altijd: "waarom en door wie?", toen de kluis van Menten werd gekraakt en leeggehaald werd Menten opgepakt en veroordeeld, lag daar de Stadhoudersbrief?

Tweehonderd Nederlandse SS'ers zaten in september 1944 gevangen, Prins Bernhard zou, naar verluidt, opdracht hebben gegeven hen 'de kogel' te geven. Dit stond te lezen in een verslag van Loe de Jong, er werd echter getwijfeld aan de juistheid ervan. Dertig jaar later kwam het bewijs, Kolonel P.L.G. Doorman had met pen in zijn dagboek geschreven over het voornemen van de Prins en de weigering van de officieren (waaronder kolonel De Ruyter van Steveninck) die zorg moesten dragen voor de uitvoer.
De Prinses Irene Brigade lag ten tijde van dit voorval gestationeerd in België waar de Nederlandse SS'ers waren opgepakt, brigade-generaal Jonkheer Beelaerts van Blokland gaf de instructies van de Prins door, later zou de Prins zeggen dat het om een grap ging, Jonkheer Beelaerts van Blokland kreeg daarmee de schuld in de schoenen geschoven. Reden voor de Prins om de tweehonderd mannen te executeren was dat ze er tijdens een proces waarschijnlijk te gemakkelijk mee weg zouden komen.

In 2014 werd het dagboek van Doorman bij veiling verkocht aan een onbekend gebleven koper.

Argentinië, een verhaal op zich

De verschrikkingen van WO2 zijn iedereen duidelijk geworden, tienduizenden Joden zijn afgevoerd en kwamen nooit meer terug. De strijd was hevig, het is dan 1943. Vanuit Londen vliegt Bernhard regelmatig naar Canada maar doet ook enkele malen Zuid-Amerika aan. Het continent waar later vele nazi's onderdak zouden vinden. Kijk hiervoor op de pagina ODESSA, van deze site.

Op 28 februari 1943 vliegt Bernhard naar Argentinië en ontmoet daar de opa (of overgrootvader) van Maxima, Zorreguieta. De reden is nooit bekend geworden, ik laat de speculaties achterwege, ze zijn talrijk en er is geen greintje bewijs voor te vinden.

HP de Tijd schreef, vrij samengevat, op 1 mei 2009:
Op 24 februari 1943 vloog een Amerikaanse bommenwerper met Bernhard als co-piloot richting Londen met als tussenstop Brazilië. Pieter Brijnen van Houten vloog mee als bewaker van de Prins.
Op 27 februari ontsnapt Bernhard aan het oog van Brijnen van Houten en vliegt met een klein toestel naar Argentinië, aldus vertelt Bernhard later zelf aan zijn bewaker. Drie dagen is de Prins weg die aan Pieter tijdens de verdere vlucht naar Londen vertelt dat hij de latere Paraguayaanse dictator Alfredo Stroessner had ontmoet, maar ook een hartsvriendin, Catalina von Pannwitz-Roth en ene Zorreguita.
Dit zal de opa of overgrootvader van Maxima zijn geweest, zeker niet haar vader.

Oranje-historicus Jan Kikkert schreef een boek over de bewaker van de Prins, Kikkert zegt nog altijd dat Pieter Brijnen van Houten een zeer geloofwaardige getuigenis bij hem aflegde.
Daarbij komt dat ook Dietmar von Pann-witz, een petekind van Catalina von Pannwitz, in 2001 aan de Volkskrant bevestigde dat Catalina gedurende de oorlog in Argentinië bezoek had gehad van Prins Bernhard.

Over wie de Prins eventueel ontmoet heeft bestaat dus eveneens geen duidelijkheid. De Prins was 32 toen hij naar Argentinië zou zijn gevlogen, de vader van Maxima, Jorge, pas 15 en diens vader Juan Antonio 43, zijn vader Amadeo 87.
Het lijkt mij dus dat Bernhard de opa van Maxima heeft ontmoet en niet haar vader of overgrootvader. In 1947 ontmoette Prins Bernhard wederom de familie Zorreguieta.

Na de oorlog

Bijna 100.000 nazi's zijn later uitgeweken naar Argentinië, in 1951 ontmoet Bernhard er de oorlogsmisdadiger Klaus Barbie, maar hij zou er vaker ontmoetingen hebben met gevluchtte Duitsers. Er zijn foto's van Duitse onderzeeboten die naar verluidt rond het einde van de oorlog goud, geld en kunst naar Argentinië zouden hebben gebracht.
Of Bernhard daarmee te maken heeft gehad is geen vaststaand feit. Wat wel zeker is is dat de KLM tegen de instructies van de Amerikanen in nazi's naar Argentinië heeft gebracht en dat Bernhard commissaris was bij de KLM. Later zou de KLM ook toe hebben gegeven dat zij vanuit Zwitserland veel daar naarheen gevluchtte hoge Duitse officieren heeft vervoerd.

Dat onze huidige Koning uitgerekend de kleindochter van Zorreguita trouwt zullen we maar toeval noemen. Minder toevalig is het dat Bernhard meerdere keren in Argentinië is geweest tijdens en na de oorlog en dat er Duitse onderzeeboten gefotografeerd zijn voor de kust van Argentinië die massa's kratten aan land brachten.
En hoe toevallig is het dat in Argentinië de meeste nazi's terecht zijn gekomen?

Duitser met een Nederlands hart!?

Bernhard was Duitser, dat leidt geen twijfel. Hij sprak graag Engels, zelden Duits, het Nederlands is hem nooit goed afgegaan. Hij is lid geweest van de SA, een onderdeel van de SS. Of hij er actief voor is geweest staat allerminst vast, wat wel zeker is is dat zijn contributie aan de SA jarenlang betaald is.
Wilhelmina had tijdens hun verblijf in Londen een grenzeloos vertrouwen in Bernhard, de Engelsen hadden een geheel andere kijk op hem, niet alleen omdat hij Duitser was, maar ook omdat hij rond zijn huwelijksdag meerdere malen contact had met Hitler en de Duitse pers.

De Britten veranderden toch van mening en stelden hem aan als eerste verbindingsofficier tussen de Nederlandse en Britse strijdkrachten, overigens wel weer op voorspraak van Wilhelmina. De RAF leidde hem op tot piloot.
Bernhard was avontuurlijk en overzag volgens velen de gevaren niet die de oorlog met zich meebracht. De vanuit Nederland gevluchtte mensen van het verzet en militairen waren zeer onder de indruk van de standvastigheid van de Prins die alles voor elkaar leek te kunnen krijgen. Hij richtte een groep op die spionnen neerzette in bezet gebied, de film 'Soldaat van Oranje' gaat over een van de bekendste leden van deze groep: 'Erik Hazelhoff Roelfsema'.

Wilhelmina en Eisenhower drukten door dat Bernhard bevelhebber werd van de Nederlandse strijdkrachten. Dat kon mede omdat de regering in ballingschap niet echt daadkrachtig was. Gerbrandy was weliswaar een sterk leider, zijn drie regeringen tijdens de oorlog zijn echter nimmer in staat geweest het pact Wilhelmina/ Bernhard te doorbreken.

Bermhard had klaarblijkelijk wel degelijk strategisch inzicht, zo voorspelde hij dat de orlog wel eens langer kon gaan duren als de Engelsen de slag om Arnhem in zouden zetten. Hij werd niet serieus genomen, wat hij voorspelde werd helaas wel bewaardheid, het zuiden was in september 1944 al bevrijd, maar de Duitsers hielden tot begin mei 1945 stand door een complete misrekening van de Engelsen.
Bernhard had ervoor gewaarschuwd op basis van geluiden uit het verzet. Sinsdien kon Bernhard niet meer stuk voor het verzet.
Montgomery werd later door Bernhard persoonlijk verantwoordelijk gehouden voor het fiasco rondom Arnhem en het feit dat de oorlog acht maanden langer had geduurd dan nodig. In deze periode overleed onder meer Anne Frank en brak de hongerwinter uit, hoe anders had de wereld eruit gezien als ze geluisterd hadden naar Bernhard?

Eerlijk is eerlijk
Helaas. Er is ook een andere versie van de ontknoping. De Duitsers zouden op de hoogte zijn geweest van alle plannen van de Engelsen en daarom zo goed zijn voorbereid. Iemand uit de staf van Bernhard zou de boel verraden hebben.
Hier is de Prins altijd zeer kwaad over geweest. Helaas is het nooit opgehelderd hoe het slot van de Tweede Wereldoorlog zo desastreus kon verlopen terwijl later bleek dat er een enorme inschattingsfout werd gemaakt door de geallieerden onder leiding van Montgomery.
Bernhard reageerde altijd al over de top, bij dit onderwerp kwam de stoom als het ware uit zijn oren.

Lees ook het verhaal over KING KONG, de 'mogelijke' verrader uit het kamp van Prins Bernhard.

Direct na de oorlog zetten de geallieerden hem 'voor de zekerheid' aan de kant, hij reageerde daar altijd op alsof hij de patriot bij uitstek was. Hij betrok de voormalige binnenlandse strijdkrachten bij zijn leven na de oorlog. Dat heeft het voormalig verzet altijd enorm in hem gewaardeerd.

Leider van het verzet

Laat ik besluiten met een, wat mij betreft, positief beeld van de Prins. Hij was een 'bon vivant' die gek op snelle vliegtuigen, vrouwen en auto's was. 'In ieder stadje een ander schatje' was hem op het lijf geschreven, hij erkende twee buitenechtelijke kinderen, waarschijnlijk had hij er meer.
De twee, officieel bekende, buitenechtelijke kinderen zijn Alexia Grinda-Lejeune (Parijs, 10-7-1967) en Alicia von Bielefeld (San Francisco, 21-6-1952), beiden hebben overeenkomstig de wens van de Prins gedeeld in zijn erfenis.

Zijn al dan niet vermeende brieven kunnen net zo makkelijk uitgelegd worden als een poging het Nederlandse volk onder het juk van de bezetter vandaan te halen. Zeker, er zat eigen belang in, maar met name de zo omstreden (nooit gevonden) stadhoudersbrief zie ik eerder als positief dan als negatief.
Bernhard zou het bevel voeren over Nederland en de Duitsers zouden zich terug hebben moeten trekken, dat op zich had voor de Nederlanders een totaal andere uitkomst van de oorlog betekend.

De Engelsen en Amerikanen raakten er tijdens de oorlog snel van overtuigd dat ze aan Bernhard een bondgenoot hadden, anders had hij nooit de posities kunnen bekleden die tegen de wil van de Nederlandse regering in gingen, maar een uitvloeisel waren van zijn steun aan het Nederlandse verzet en de doortastendheid van zijn schoonmoeder Koningin Wilhelmina.

'Het' verzet bestond niet, het waren kleine groepjes die nauwelijks contact met elkaar hadden. Er was één man met wie zij wel contact hadden en die zij vertrouwden. Tot aan zijn dood heeft het voormalig verzet niet toegestaan dat er ook maar een klein barstje kwam in de relatie met hun held: Prins Bernhard.

Wageningen, de rel, het symbool

Tenslotte nog even het eerbetoon dat zovelen gebracht werd, maar Prins Bernhard moet het doen met een plaquette in Wageningen. De reden is dat de Wageningers een monument wilden maar allerminst tevreden waren met het eindresultaat (een fallusachtig kunstwerk.)
Daarop werd het monument in de tuin van een studentenvereniging tentoongesteld. Op het 5 mei plein zelf is thans een plaquette te zien. De rel en het uiteindelijke resultaat staan misschien wel symbool voor het leven van Prins Bernhard.



Beeld dat blijft hangen, het woord 'bijna'
Zowel de voor- als tegenstanders van de persoon Prins Bernhard kunnen niet heem om de typering dat er 'bijna' iets mis ging waarbij hij betrokken raakte.
Of het nu een auto ongeluk in Diemen was waar bijna een slachtoffer bij viel, de kwestie rondom Greet Hofmans waar bijna het koningshuis was verdwenen, of dan zijn buitenechtelijke escapades die hem bijna het huwelijk met Juliana kostte of de vele kwesties met ministers die hem bijna de das om deden of de steekpennigen affaires die hem bijna al zijn krediet kostte.
Er kon door Bernhard altijd wel weer een draai aan worden gegeven die hem het voordeel van de twijfel gaf. Ik las ergens "in ons hart zijn we bijna allemaal jaloers op deze man, de rest bewondert hem om hoe hij alles voor elkaar krijgt".

Struin je het Internet af dan vindt je nergens een onomstotelijk bewijs dat de man 'fout' is geweest, het zijn veelal flinterdunne aanwijzingen of roddel.
De affaire rondom King Kong vind ik persoonlijk het interessantst omdat Bernhard en Montgomery een hekel aan elkaar hadden en dus niet uit te sluiten valt dat hun vete de geschiedschrijving over de Tweede Wereldoorlog tot op de dag van vandaag beïnvloedt.

Tenslotte

Bernhard was een flamboyante man, een levensgenieter pur sang, maar ook een manipulator. Zijn dood in 2004 betekende niet dat de archieven open gingen, slechts mondjesmaat mocht er wat worden ingezien, zeker niet alles. Je zou denken dat de AIVD (voorheen de BVD en NVD) er alles aan zou willen doen de geruchten de wereld uit te helpen door openheid van zaken te geven, maar niets is minder waar.
Dossiers die opvallend leeg zijn, slechts beperkte openbaarheid en raadsels rondom 'getuigen' en zelfs weggepromoveerden versterken de gedachte dat er 'iets' aan de hand moet zijn geweest.

Maar er was zoveel aan de hand rondom Prins Bernhard, twintig jaar na zijn dood houdt dat nog altijd velen bezig en dat komt voornamelijk omdat veel dossiers nog jaren gesloten blijven of slechts gedeeltelijk mogen worden ingezien.
Wat mogen wij niet weten?