De Dokwerker

Mirjam Ohringer

Op 26 oktober 2015 was Mirjam Ohringer voor het laatst jarig, zondag 29 mei 2016 is zij op 91-jarige leeftijd overleden. Haar ouders waren Poolse Joden die zich in Amsterdam hadden gevestigd. Zij waren uit Polen gevlucht waar zij door de Duitsers heen waren gebracht, oorspronkelijk woonden zij in Duitsland, maar de nazi's wilden alle Joden uit Duitsland weg hebben, dus transporteerden zij onder andere de familie Ohringer in 1938 naar Polen.

Mirjam had een sterk rechtvaardigheidsgevoel en kon niet goed tegen onrecht. Al voor de oorlog hielpen haar ouders Duitse Joodse vluchtelingen. Als de oorlog begint is Mirjam 15 lentes jong en zit op het Amsterdamse Barlaeus Gymnasium. Al vrij snel komt zij in aanraking met het verzet, zij was altijd al politiek zeer bewogen en sloot zich aan bij de CPN waarvoor zij meehielp de illegale partijkrant De Waarheid te maken en te verspreiden.

Tijdens de oorlog verliest zij de liefde van haar leven, Ernst Prager wordt via Kamp Schoorl naar kamp Mauthausen getransporteerd en keert nooit meer terug. Zij overleefd dus zelf wel de oorlog en ziet het als haar plicht om op scholen kinderen bij te praten over de Tweede Wereldoorlog.
Ze verliet in augustus 1942 voortijdig school om voor de Joodsche Raad te gaan werken bij een verdeelpunt van kleding en dekens. Als het vuur ook haar te heet onder de voeten wordt moet zij geheel tegen haar zin in tot de zomer van '44 onderduiken buiten de stad, in Oudkarspel.

Met valse papieren konden zij en haar vader zich het laatste oorlogsjaar in Amsterdam weer vrij bewegen.

Weetje 01
Mirjam wilde naar Mauthausen waar 'haar' Ernst was omgebracht door de nazi's. Zij vond dat er een monument moest komen voor alle Nederlandse slachtoffers die daar om het leven zijn gekomen. In 1986 othulde Prins Bernhard in het bijzijn van Mirjam een Nederlands Monument.

Kristallnacht-herdenking Amsterdam, 1996, 2008 en 2010
In 1938 werden in Duitsland tijdens de Kristallnacht Joden aangevallen, bijna honderd werden er vermoord, van 8.000 winkels werden de ruiten ingegooid en 267 synagogen werden vernield. Ook Amsterdam herdenkt jaarlijks deze gebeurtenis. Driemaal was Mirjam één van de sprekers.
Mirjam sprak zowel in Nederland als in Duitsland en Oostenrijk vaak op scholen. Door haar meertalige achtergrond was Ohringer ook actief in het internationale circuit van verzetsorganisaties en kampcomité's. Ook was zij betrokken bij de totstandkoming van het Verzetsmuseum te Amsterdam in 1985.

Weetje 02
De herdenking van de Kristallnacht vindt pas sinds 1992 plaats. De laatste jaren steekt er wat kritiek op over deze herdenking, reden is dat er een 'te' communistisch tintje zou kleven aan de herdenking, onder andere zou dat blijken uit voordrachten van Bertold Brecht en dus het uitnodigen van verzetshelden als Mirjam, die overtuigd communiste was.
Met name het CIDI is achter de schermen druk bezig de herdenking weg te drukken. De kans is dus groot dat er een herdenking verdwijnt.

Weetje 03
Omdat ze Ernst eigenlijk al in Kamp Schoorl (link) verloor maar het kamp na haar onderduik compleet verdwenen was wilde zij dat er een monument voor alle slachtoffers zou komen.
Op de plek waar het kamp had gestaan, staat nu het Buitencentrum Schoorl van Staatsbosbeheer, sinds 199 staat er aan de Oorsprongweg in Schoorl een mounment waar jaarlijks de slachtoffers worden herdacht.

Mirjam was voorzitter van het Comité Kamp Schoorl was ze ook voorzitter van de Stichting Vriendenkring Mauthausen. De uitvaart van Mirjam Ohringer was vrijdag 3 juni 2016 op Westgaarde te Amsterdam.

Na de oorlog trouwde Mirjam met een Nederlander waardoor zij alsnog de Nederlandse nationaliteit kreeg. In Nederland is zij niet onderscheiden, of haar communistische achtergrond daar iets mee te maken heeft laat zich raden.