Mauthausen
De Duitsers hadden liever geen vernietigingskampen op hun eigen grondgebied dus bouwden zij Auschwitz in Polen, namen
Westerbork in Nederland over en richten Natzweiler-Struthof op in Frankrijk, niet ver van de Duitse grens. In dit enige Franse
kamp (er waren nog wel drie kleinere kampen) zaten 600 Nederlanders vast waarvan de helft nimmer terug is gekomen.
In Italië was Risiera di San Sabba het enige kamp, in Tsjechië Theresienstadt en Breendonk en Kamp
Mechelen in België. Al met al bevonden de meeste kampen zich binnen de Duitse landsgrenzen, maar zoals
gezegd, de vernietigingskampen bouwden ze in de landen waar ze Joden oppakten en vermoorden.
In Oostenrijk was Mauthausen het grootste kamp met als nevenkampen onder andere Redl-Zipf, Gusen en Ebensee,
er waren in totaal 49 nevenkampen. In het uiterste oosten van Oostenrijk was kamp Strasshof gevestigd. Daar zaten
20.000 Hongaarse Joden, in totaal zaten er 200.000 mensen, de helft vond er de dood. Oostenrijk
was al voor de oorlog ingelijfd, de noodzaak om daar meer kampen te bouwen was er blijkbaar niet.
In 1938 werd begonnen met de bouw van het concentratiekamp Mauthausen. Dwangarbeiders moesten graniet 'winnen',
daarvoor hadden ze eerst een 186 treden hoge trap moeten uithouwen uit de granieten rots. Velen overleefden de
'trap des doods' niet.
WEBSITE MAUTHAUSEN