De Dokwerker

Josef Thorak, nazi-kunstenaar

Een van de grootste nazi-kunst collecties ter wereld bevindt zich op een landgoed in Nederland. De eigenaar wil onbekend blijven en beweerd dat het hem alleen om de kunst op zich gaat.

Onder andere omvat de collectie originele kopieën van twee paarden die Hitler door Thorak had laten maken, de originele, veel grotere, paarden hebben tot 20 maart 1945 voor de kanselarij in Berlijn gestaan.
Jarenlang is men op zoek geweest naar de paarden waarvan gedacht werd dat ze verloren waren gegaan.

Josef Thorak (1889 - 1952) was een Oostenrijks beeldhouwer, een van de grote kunstenaars van nazi-Duitsland. Hij viel bij Adolf Hitler bijzonder in de smaak.
Na de oorlog leefde Thorak nog zeven jaar, hij werd driemaal vrijgesproken van betrokkenheid bij oorlogsmisdaden. In het Oostenrijkse Salzburg werd hij begraven, een straat werd naar hem vernoemd.

In mei 2015 werden in een Duitse bunker, ondermeer, de twee favoriete bronzen paarden van Hitler gevonden. Die liggen nu in een depot van de Duitse overheid, men is huiverig om ze tentoon te stellen, uit angst dat neo-nazi's de beelden massaal komen bekijken.
De paarden kwam men op het spoor door goed werk van journalisten die het spoor van de paarden via een kazerne in Duitsland van het Russische leger en louche handelaren tot aan neo-nazi's volgden.
De politie kwam massaal in actie en troffen veel nazi-kunst aan.

Niet veel later vond men een derde paard, die stond bij een school bij het plaatsje Ising in Beieren. De kunstenaar had een derde paard gemaakt en dat aan de school geschonken waar zijn kind op zat.

Ik vraag me iets af. Waarom bewaard de Duitse overheid de paarden? Waarom toont een school zo graag een paard van een nazi-kunstenaar aan kinderen. Een soortgelijke vraag kun je stellen aan de Nederlandse eigenaar van een grote collectie nazi-kunst. Wat is het doel als je het aan verder niemand wilt laten zien?