De Dokwerker

Architect en Minister van Defensie

Aandacht schenken aan een nazi doe je niet zomaar, de wandaden van het fascistische regime van Adolf Hitler spreekt boekdelen, nadere toelichting is haast overbodig. Maar er zijn twee nazi's die een aparte plaats innemen. Ten eerste Rudolf Hess. Hij vluchtte aan het begin van de oorlog naar Engeland om een einde aan de oorlog te maken. De Engelsen namen hem echter niet serieus.
Later meer over RUDOLF HESS.

Albert Speer

Speer was een nazi, toch overleeft hij de oorlog en wordt nadien weliswaar berecht en veroordeeld, maar niet ter dood gebracht. Waarom wordt straks duidelijk. Berthold Konrad Hermann Albert Speer overlijd in 1981 in vrijheid, hij is dan voor een bezoek in Londen en bereikt de leeftijd van 76. De in Mannheim geboren Albert heeft een goede jeugd, zijn familie heeft een goede traditie in de architectuur. De zoon van Albert werd een bekend architect in Duitsland, maar ook Albert zelf was een bekend en alom geprezen architect.
Op jonge leeftijd raakt Speer gefascineerd door de praatjes van Adolf Hitler, eind 1930 meldt Albert zich aan bij de NSDAP. Daar valt hij op en wordt door Adolf Hitler gevraagd zijn persoonlijk architect te worden. Albert Speer en Rudolf Hess kenden elkaar goed, misschien vandaar wel dat deze twee nazi's een aparte plaats innemen in de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog.

Speer ontwierp veel gebouwen die de supermacht van het Duitse Rijk moesten uitstralen, Hitler is altijd zeer ingenomen geweest met de bouwwerken van zijn beschermeling. Hitler vertrouwde Hess niet volkomen, ook al maakte hij hem zijn plaatsvervanger. Albert Speer had totaal geen politieke aspiraties, iets wat Hitler wel aansprak, want in hem zag hij totaal geen bedreiging, bovendien adoreerde Speer hem. Toen de Minister van Defensie (Todt) in 1942 om het leven kwam benoemde hij Speer die zich volledig op zijn nieuwe taak stortte.
Hij bewerkstelligde een zeer efficiënte oorlogsmachine.

Toen het duidelijk was dat Duitsland de oorlog ging verliezen weigerde Speer nog langer de bevelen van Hitler door te geven aan de officieren omdat Speer van mening was dat dit het Duitse volk niet ten goede zou komen. Speer vluchtte, maar kwam een week voordat Adolf Hitler zelfmoord pleegde terug naar Berlijn. De logische opvolger van Adolf Hitler was Karl Dônitz, niet verwonderlijk was het dat Albert Speer zijn assistent werd. Hitler vond de dood op 30 april, pas drie weken later, op 23 mei werden Karl Dônitz en Albert Speer door de geallieerden opgepakt. Zij poogden vrede te sluiten met de geallieerden, maar die eisten onvoorwaardelijke overgave.

Neurenberg proces

Samen opgepakt, samen berecht. Beiden een gevangennis straf, dus geen doodstraf. Beiden in Berlijn gevangen gezet, beiden nog lang geleefd na de straf. Hoe kan het verkeren, vast staat toch dat de een architect was van gebouwen, maar erger nog, ook van een geoliede vechtmachine. De ander was de opvolger van de ergste nazi aller tijden. Toch kwamen zij er beiden 'goed' van af. Hoe kan dat?
Later meer of Karl Dônitz, hij is niet erg interessant, een beetje een sukkel die een baan accepteert op een moment dat de fundamenten al in puin liggen. Over Albert Speer is altijd gezegd dat hij 'zo erg nog niet was'. En dat zou je ook af kunnen leiden aan zijn straf, want hij werd veroordeeld in Nurnberg, hij was echter uiterst sluw. Hij erkende dat hij, als een van de leiders, verantwoordelijk was voor de wandaden van het nazi-regime en dus ook terecht een straf verdiende. Hiermee hoopte hij de doodstraf te ontlopen, hetgeen hem ook lukte. Echter, hij ontkende wel, hij pleitte 'onschuldig'.

Wel verantwoordelijk, maar niet schuldig
Dônitz verdween voor tien jaar achter de tralies van de Spandau gevangenis, tot 1956. Hij overleed in 1980, nog geen jaar voordat Speer overleed, Karl Dônitz werd 89 jaar. Albert Speer ging over de arbeidskrachten die massaal te werk werden gesteld in de concentratiekampen. Speer was een goede redenaar, ik heb de stukken van zijn proces in Nurnberg deels gelezen, op alle vragen weet hij antwoord te geven waarin het lijkt alsof hij berouw heeft, maar tegelijkertijd ontkent hij ooit iets te hebben geweten van de martelingen en moordpartijen in de kampen.
Speer werd veroordeeld tot twintig jaar, die periode zat hij in zijn geheel uit. Hij publiceerde een aantal boeken, maar de mist rondom Speer begon langzaam op te trekken na verder onderzoek en verklaringen van oud medewerkers. Toen alsnog het doek bleek te gaan vallen en hij voor een bezoek in Londen was kwam hij op totaal onverwachte wijze om he tleven. Hij kreeg een hersenaanval en maakte zijn totale ontmaskering niet meer mee.

Later bleek namelijk dat Speer wel degelijk gelogen had tijdens zijn proces, maar dat zijn rechters er met open opgen waren ingetuind. Speer bleek huizen, stukken grond en schilderijen van Joden te hebben gestolen om van de latere opbrengst riant te leven. Speer bleek een nog grotere schandvlek te zijn dan veel van zijn collega's. 'De enige nazi die bekende' wordt hij genoemd, dat is ten onrechte. Speer bekende namelijk niet, hij accepteerde wel als enige de medeverantwoordelijkheid van de daden van de nazi's.

Dat deed hij om de doodstraf te ontlopen. Hij leefde nog vijftien jaar na zijn gevangenisstraf.

Hess, die in 1941 trachtte de Engelsen met een plan zover te krijgen dat er een einde kwam aan de oorlog zat levenslang in de gevangenis en stierf daar onder verdachte omstandigheden in 1987.